Wie ben je?
Michael Leckie, 60 jaar, trainer/coach en peddelaar. Ik ben gestart met peddelen bij de Dutch in 1995.
Hoe ben je aan drakenbootracen gekomen als sport?
Ik was in 1994 toeschouwer bij één van de eerste drakenbootevenementen op het Noord Aa strand en het leek mij wel leuk om ook mee te doen. Sportief als ik ben, heb ik daarna een groep sportieve vrienden en collega’s om mij heen verzameld en met hen in 1995, na een aantal trainingen, voor het eerst, met als teamnaam ‘Das Boot’, aan het (toen) grootste drakenbootevenement van Nederland hier in Zoetermeer deelgenomen. In die periode werd ik gegrepen door deze mooie sport en beleef er nog altijd veel plezier aan!
Wat vind je er zo tof aan?
Ik ben prestatiegericht ingesteld, sporten binnen een gelijkgestemde groep spreekt mij ook erg aan en de mooie ervaringen die ik door deze sport meemaak, zijn soms heel indrukwekkend. Door de drakenbootsport heb ik al heel wat reizen binnen en ook ver buiten Europa kunnen maken, wat een mooie combinatie! Van Duitsland tot Zuid-Afrika en van Italië tot China. Door de sport kom je in contact met heel wat culturen en andere sporters met dezelfde liefde voor deze sport.
Doe je er ook een andere sport bij?
Fitness, hardlopen en fietsen.
Wat is jouw grootste uitdaging of doel in de boot?
Een prestatiegerichte en plezierige vereniging blijven! Toonaangevend in Nederland, vooruitstrevend voor wat betreft de ontwikkeling van de sport. Zoveel mogelijk wedstrijden blijven winnen, zowel nationaal als ook internationaal. Daarnaast is de uitdaging voor alle Nederlandse drakenbootverenigingen te blijven investeren in jeugd, jongeren en jongvolwassenen, zodat onze mooie sport met de juiste training en begeleiding ook in de toekomst op hoog niveau beoefend kan worden.
Wat is je gaafste wedstrijd(herinnering)?
Dat zijn er heel wat geweest. Eén van de mooiste ervaringen was in 2007, tijdens een trainingsweekend in Liverpool bij Amathus DBC. Wij konden toen een weekend lang meetrainen met (toen) het beste team van Engeland en onze afsluiting was een wedstrijddag meedoen met de Engelse competitie. We werden heel plezierig ontvangen en hebben o.l.v. hun toptrainers van een aantal heel leerzame trainingen genoten. We gingen ernaartoe als een soort ‘underdog’ want er werd wel opgekeken naar de Engelse topteams. Tijdens de wedstrijddag echter stegen we boven onszelf uit en plaatsen we ons na een goede strijd voor de grote finale. Om daar te komen moesten we eerst wel “even” wat Engelse topteams achter ons laten. Dit tot groot plezier van onze gastvereniging! Die voelde echter zelf ook nattigheid door de resultaten van dit erg gedreven team uit Zoetermeer en er werden wat strategische wissels toegepast en er werden zelfs een aantal heel sportieve ‘stand-by’ leden opgeroepen. In de grote finale werden we nipt tweede. The Dutch Dragons stapten daarna met een grote glimlach op het gezicht weer het vliegtuig in. We hebben toen een erg goede indruk achtergelaten en daarna ook een goede band met Amathus DBC opgebouwd. 2 Jaar later zijn we zelfs nog een keer terug naar Liverpool gegaan en zijn het Amathus team daarna vaker bij internationale toernooien tegenkomen.
Wie zou jij graag eens in de Dutch boot willen zien?
Dubbel 4 mannen- of vrouwenteam roeien, deelnemers aan de Olympische Spelen in Japan. Van deze collega-watersporters is -denk ik- veel te leren!
Drakenbootracen is voor mij…
een inspirerende sport en een prachtige levensleerschool.
