Door Yvonne
Introductie
Het was een opwindend moment toen de draken vertrokken voor hun tournee, en ik mocht meegaan. Na een hele dag wachten, stapten enkele draken op het vliegtuig richting Venetië. Bij aankomst in het hotel waren de meeste draken al in diepe slaap. Ik sloop stilletjes de kamer in, wetende dat er al een draakje lag te slapen. Toch was ik niet stil genoeg. Snel pakte ik mijn spullen om ook naar bed te gaan, in anticipatie op een vroege start de volgende dag.
Dag 1: De Race
De wekker ging om 6 uur, maar de opwinding had me al wakker gemaakt. Na een snelle douche ontmoette ik de andere draken in de ontbijtzaal van het hotel. Samen ontbeten we en gingen we op pad. In drakentempo liepen we naar het station om de trein naar Venetië te nemen. Onderweg kwamen we vele andere buitenlandse draken tegen, en ook onze eigen drakenclan stond ons al op te wachten. We maakten foto’s met iedereen, voordat we eindelijk naar binnen mochten. Een groot complex was de locatie voor die dag. Na een captainsmeting maakten we ons klaar voor de eerste race. Iedereen was enthousiast. De spanning was voelbaar terwijl we ons klaarmaakten om te starten. En toen begonnen de draken te knallen. We hadden de eerste 200 meter al in de pocket. Voor velen was het een aangename verrassing dat we als eerste finishten. We zaten meteen in de A-finale. Helaas verliep die finale iets minder goed. Door een ongelijke start eindigden we als vierde, net buiten het podium.
Dag 2: De Vogalonga
Op dag twee maakten we een lange tocht van 35 kilometer tijdens de Vogalonga, een protestvaart tegen gemotoriseerde boten. Bij de eerste meters moesten we al hozen en kwamen de golven recht op ons af. Sommige draken werden kletsnat en kregen een golf over zich heen. Hoewel we iets te laat bij de start arriveerden, mocht dat de pret niet drukken. Het was prachtig peddelweer en overal waar we keken, zagen we ontelbare boten. We genoten van het uitzicht terwijl we rustig of met kracht door de kanalen en wateren peddelden. Onderweg wisselden we van plaats en werden er verschillende setjes bedacht om het leuk te maken voor alle draken. We voeren langs Venetië, het glasblazerseiland en het gekleurde eiland, waar we aanmeerden zodat velen van ons naar het toilet konden. In een achtergelegen straatje ontdekten we een café waar we genoten van de lekkerste koffie van Venetië, met zorg klaargemaakt. Vervolgens gingen we verder met onze drakenboot om de laatste kilometers af te leggen. Bij de finish kregen we een oorkonde en medaille als erkenning voor onze deelname aan de Vogalonga. We vervolgden onze weg door de wateren van Venetië, waar weer veel publiek langs de kant stond. Als draken genoten we volop van de sfeer en de aanmoedigingen.
Terug in het hotel
Na de tocht was het tijd om terug te keren naar het hotel met de tram. We spoelden het zoute water van ons af onder de douche en genoten gezamenlijk van een gezellige maaltijd. Na het eten gingen we nog even naar het plein om een ijsje te halen en te genieten van de laatste avond in Italië. De volgende dag zouden de meeste draken terugkeren naar Nederland.
Laatste dag
Op de laatste dag verzamelden we nog een keer met z’n allen in de ontbijtzaal van het hotel. We genoten van een gezamenlijk ontbijt en dronken nog een laatste kopje koffie voordat we de bus naar het vliegveld namen. Met een mix van vermoeidheid en mooie herinneringen keerden we huiswaarts. Het was een avontuur om nooit te vergeten.
Reflectie
Het avontuur van de Vogalonga had ons als draken samengebracht en ons de kans gegeven om samen overal ter wereld te peddelen. Het was geweldig om deel uit te maken van deze unieke ervaring en te zien hoe drakenfamilies van overal samenkwamen. We hebben genoten van het peddelen door de prachtige wateren van Venetië, de spanning van de race en de bijzondere sfeer van de Vogalonga. Het is een herinnering die we koesteren en die ons altijd zal bijblijven.
Peddels up!