Nieuws

Door Michael Leckie

Ook bij ons wordt jaarlijks het kerstfeest binnen de huiselijke kring gevierd. Het is dan een traditie om bij een van de kerstonbijten elkaar cadeautjes te geven. Actief zoals wij hier allemaal toch een beetje zijn zit daar vaak ook iets sportiefs bij. In eerdere jaren hebben we als gezin meegedaan aan een mudmasters editie en hebben ook een keer een mountainbike challenge in Hoge Vuursche gereden. Kerst 2022 was bijzonder omdat na de covid-19 pandemie-ellende er op de drakenbootkalender op 18 februari 2023 eindelijk weer de Dragontrek bij de Odysseus Dragons op het programma staat. Ik heb hier eerder als Dutchie aan meegedaan in zowel de open als ook de mixed-klasse. Beide met wisselende successen. Er kon voor 3 categorieën worden ingeschreven: Open, mixed en fun. Het criteria voor de fun klasse is: slechts 1 peddelaar mag lid van een drakenbootvereniging zijn. Omdat mijn 3 zonen met een drakenbootvarende vader zijn opgegroeid en echt wel weten wat er allemaal bij komt kijken hebben zij alleen in hun jeugd wel eens in drakenboot gezeten.

Wat mij betreft was dit een optimaal sportief kerstcadeau. In de vorige dragontrekedities deden er een flink aantal funteams mee en dus leek het mij ook wel leuk met mijn zonen voor deze categorie in te schrijven. Binnen de Dutch waren er natuurlijk meer aanmeldingen en konden 2 mixedteams gevormd worden. Flying Dutch en Pulling Dutch en wij als The Dragonfamily, what’s in a name. Zondag 10 februari werd er door de mixed-teams geoefend om zo voorbereid een week later aan de trek deel te nemen. Mijn zonen wonen niet echt in de buurt en hadden geen tijd voor een training naar Zoetermeer te komen. Dus waren wij optimaal voorbereid.

Ook liet mijn jongste weten dat hij helaas geen vrij van het werk kon krijgen en ik dus naar een invaller op zoek moest. Ik heb ook een vrij sportieve broer en na 1 telefoontje waren we toch compleet.

Omdat ik voor de deelnemende Dutchteams wilde weten hoe het wedstijdschema in elkaar zou steken heb ik enkele dagen voor de echte Dragontrek met de organisatie contact opgenomen. Toen bleek het aantal aanmeldingen verassend: 2 x Open, 12x Mixed en 1x Fun. Wij zouden in onze categorie dus geen andere teams tegenkomen. Ik heb toen aangegeven geen probleem te hebben om met andere categorieën mee te doen maar dan wel als funteam, want ervaring in een drakenboot was er eigenlijk niet. De organisatie zou hier rekening mee houden werd gezegd.

In de Dutch Dragontrekapp werden de laatste trips en trick uitgewisseld en een auto-indeling gemaakt en wij troffen elkaar met alle andere teams in het zwembad Hoornsevaart in Alkmaar.  Daar aangekomen bleek dat ervoor gekozen was de teams ongeacht de klasse tegen elkaar te laten strijden. Je kon winnen door de tegenstander weg te varen, waar maximaal 1 minuut de tijd voor was. Winst gaf 1 punt en verlies 0. Er werd wel rekening gehouden met de betreffende categorie.

Enkele illustere namen van de andere teams waren: Gas en Gaan, Doordonderen, Brabant gebakken eitje, Speedy met baarden en Niet mooi maar hard, heel hard.

Je snapt dat we hier aardig onder de indruk van waren. Gelukkig voor The Dragon Family hoefden wij pas de 4^e ronde aan te treden en konden we bij ervaren teams de kunst afkijken.

Onze eerste wedstrijd was tegen Dragonfly blue (KLM). Ik moet nog even melden dat zowel mijn zonen als broer geen enkele drakenboottechniek beheersen en wel redelijk fit zijn. Voorafgaand aan de dag heb ik hen natuurlijk wel verteld wat ze konden verwachten en waar op te letten en te doen. Schrap zetten met je benen en het peddelblad onder water met kracht tot aan je heup naar achter halen en weer snel naar voren brengen. En oh ja, we moeten synchroon bewegen.

De eerste keer was wel even wennen, het ging binnen ons team redelijk ongelijk maar we wonnen toch wel. Wij blij, zij wat minder. Mooi aan deze wedstrijddag was zeker dat we als Ducthies elkaar bij iedere wedstijd volgden en aanmoedigde. We waren een mooie eenheid waar het kon en ook strijdvaardige tegenstanders wanneer het zo in het schema uitkwam.

Bij de tweede wedstrijd van The Dragon Family tegen Concrete Dragons was bekend wat we konden verwachten en ging het wat beter. Wij waren duidelijk het sterkere team en we bleven onder de 20 slagen om hen weg te varen. De sfeer zat er toen goed in en we kwamen in, je weet wel, de winning flow.  Dit konden we volhouden tot aan de pauze. Toen ik het wedstrijdschema keek zag ik voor ons maar 5 wedstrijden op het schema stonden en de andere teams voor 7. Teams met de meeste punten konden de finale varen en met maximaal 5 te halen ging dat ons zeker niet lukken. Bij navraag bij de organisatie werd verteld dat zij ons onervaren funteam hadden willen sparen om het voor ons conditioneel veel te zwaar zou kunnen zijn. Heel vriendelijk van hen maar in onze ogen niet echt nodig. Qua conditie zat het bij ons wel goed en er kon gelukkig een aanpassing gemaakt zodat ook wij 7 rondes konden meedoen. Uiteindelijk bleek The Dragon Familly die dag the team to beat. Gelukkig voor ons is dat geen van de andere teams, uit de andere categorieën,  gelukt en kwamen wij als ongeslagen kampioen uit deze dag van strijd. De Pulling Dutch en de Flying Dutch hebben uiteindelijk de 4^e en 8^e plaats behaald. Wij kijken terug op een succesvolle dag. De Dragon Family doet volgend jaar graag weer mee.

Merry Xmas

Michael Leckie

Auteur: Annelie Wisse

NK 2022 What a day!
Wederom is The Dutch grote boot (18 peddelaars) Nederlands kampioen 2022 op alle 3 de afstanden. Maar ook zijn er prijzen binnengehaald met een andere samenstelling.

Nederlands kampioen Kleine boot (12 peddelaars) 1e prijs 500, 2e prijs op de 200.
De Jeugd kleine boot heeft The Dutch volw kleine boot op 200 verslagen ze werden 1e. Ja een onderlinge strijd kan verrassende wendingen aannemen!. Maar de resultaten liegen er niet om. Trots als een Draak pronken de bekers weer in het Cubhuis.

De dag had een bijzondere lading vanwege het recente overlijden van Antia Wilgenhof. Een Dutchie die bijzonder positief in het leven stond, peddelen haar passie was en geliefd was bij verschillende drakenbootverenigingen. Vanwege het overlijden werden er rouwbanden gedragen en afscheidsceremonie gevaren met verschillende drakenboten van verschillende verenigingen, waarbij op elk 3e bankje rechts een lege plek was, plekje van Anita.

In deze twilight zone van de dag, focus op de wedstrijden, strijden om de podiumplekken en verwerken van het verlies van een Dutchie gaf een bijzondere deminsie in het team. Zelden heb ik in een drakenboot gevaren waar de focus zo goed was,zo voelbaar was als deze dag. Tussen de wedstrijden door was de onderlinge verbondenheid voelbaar. Oud-Dutchies waren aanwezig wat het geheel completer maakte.

What a day, NK 2022

Auteur: Tjeerd Prins

Vandaag is een belangrijke dag voor mij als Dutch-groentje. Mijn eerste racedag en gelijk naar het buitenland! Om 5.30 uur vertrekken we met de auto naar Wesel, want we moeten daar 7.30 uur zijn (we varen om 9.46 uur de eerste race, maar toch). Na een ritje van 2 uur komen we aan bij e fantastisch mooie Auesee en zijn alle teams druk bezig met hun plekje voor te bereiden op de dag. Dit gebeurt op zijn Duits met hele families, honden, en genoeg eten en drinken om minstens de helft van de teams van eten en drinken te voorzien. Kortom, om 8.00 uur is het al heel gezellig!

Met nog 1,5 uur de tijd tot de eerste race hebben we alle tijd om even verder wakker te worden, een koffietje te nemen en te netwerken met onze Duitse collega’s (sommigen zijn hier fanatieker in dan anderen).

Na de captainsmeeting blijkt dat we moeten racen voor een plekje in een van de 2 klassen (2 keer 200 m) en aan de hand van de eindtijd wordt bepaald of we in de fun- of de sportklasse komen. Als internationaal sportteam was fun ons natuurlijk de eer te na, maar de altijd al ondiepe Auesee stond door de droogte nog een metertje later dan anders. Aanpoten dus! maar na 2 keiharde races was ons doel bereikt en werden we in de sportklasse ingedeeld. Nu kon het echte werk beginnen.

De volgende 2 races van 200 m stonden in het teken van de startpositie van het koningsnummer: de 2 km! Uiteindelijk bleek daaruit dat we de 7^e plaats hadden behaald en dus als 2^e mochten starten.

Eind van de dag. Het koningsnummer. 7 boten staan opgesteld en na het startsingaal vertrekt er om de 7 seconden een boot. Wij starten als tweede en vliegen ervandoor, bocht 1 de eerste boot maakt een stuurfout en wij gaan er voorbij! We liggen eerste en gaan door. Nog 6 bochten en een eindsprint. We moeten vechten om de andere teams voor te blijven en we hebben kunnen zien hoe sterk ze zijn. Halverwege ik verzuur helemaal en vraag me af hoe ik ooit de finish moet halen, maar ik bijt me erdoorheen. Een clash van 3 boten! Chaos op het water maar we waren door. Eerste plaats zijn we kwijt, tweede en derde ook. De andere teams zijn sterker, maar we verdedigen de 4^e plaats met hand en tand. Doorzetten nu! Nog 2 bochten. We gaan tot het uiterste en na de laatste bocht halen we er alles uit wat er nog in zit en vliegen over de eindstreep. 3 boten voor ons, maar welke? Zijn die eerste boot voorgebleven? Sommigen denken van wel anderen weten het niet. We horen het bij de prijsuitreiking: inderdaad 4^e plaats.

Na de race volgt er een ereronde van 5 boten aan elkaar, twee deden er om onbekende reden niet mee, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was een fatastisch schouwspel om vanuit het midden mee te maken. Vanaf de kant moet het er ook goed uit hebben gezien.

Na de prijsuitreiking was het tijd om in te pakken en weer lekker naar huis te gaan. Het was een fanastische dag, maar ik ben kapot!