Jeroen

(door Martin)

Als eind maart op een zaterdag om 05:40 uur de wekker gaat, weet je dat het tijd is voor een van de mooiere races van het jaar: de Grote Prijs van Beyenburg in Wuppertal. Na vorige maand al de Dragontrek wedstrijd in het zwembad te hebben gehad, is dit onze seizoensopening op open water.

Deze race valt met zijn 8,5 km onder de lange afstanden, en ook de autorit past in die categorie. Een kleine drie uur rijden, enkele reis, is nodig om daar te kunnen deelnemen. De wedstrijdlocatie ligt tussen natuur, (oude) industrie en gekleurde huizen tegen de berghellingen. Een van de twee bochten van het parcours, gelegen in de Beyenburger Stausee, leidt je vlak langs de stuwdam die gebruikt wordt voor het opwekken van elektriciteit. Voor de vierde keer verschijnen we hier aan de start, en de locatie blijft mooi.

Het wedstrijdshirt wordt niet vaak gedragen over neopreen. Maar het koude water in de Wupper, in combinatie met regenbuien en een niet al te hoge temperatuur, zorgt ervoor dat er veel kleding mee en aan gaat.

Bij de start liggen we in de voorste van de twee startrijen, en na het startsein trekken we samen met de boot rechts van ons weg van de overige drie uit onze rij. De vier boten die achter ons liggen starten op hetzelfde moment. Op dit rechte stuk, dat leidt naar de eerste bocht op het stuwmeer, delen we de koppositie en zij aan zij gaan we de bocht door. De bocht is rechtsom, en de andere boot heeft het voordeel van de binnenbocht. We stevenen af op een flauwe bocht naar links om van het stuwmeer af te gaan wanneer de andere boot, die inmiddels vlak voor ons ligt, de controle verliest en de kade torpedeert.

Dat een snelle concurrent een dergelijke fout begaat is in ons voordeel. Ware het niet dat de andere boot dwars voor ons komt te liggen met een “Stop de boot, achterwaarts!” van onze stuurman tot gevolg.

Terwijl wij ons weer richting vrij water manoeuvreren, snellen de andere boten ons voorbij. Op het ene moment strijden we om de koppositie, het andere moment moeten we vanuit voorlaatste positie de achtervolging inzetten. Een dergelijke mentale tegenslag is bij zo’n soort race nooit ver weg. En hoewel we direct terug onze racemodus in gaan, zijn de gevolgen voor de uitslag hoe dan ook groot.

 

Op het rechte stuk halen we drie andere boten bij en in de krappe bocht die volgt, linksom dit keer, steken we ze voorbij. Met het eerder gecrashte team weer naast ons passeren we de startlijn en hebben we een derde van de race achter de rug. Bij de bocht naast de dam varen we met een strakke bocht van ze weg, maar op weg naar de volgende bocht, en de laatste ronde, halen ze ons weer in.

De energie begint op te raken en de laatste ronde voelt zwaarder dan de eerste twee bij elkaar. Doorzetten naar de finish en de huidige positie verdedigen! Richting de eindstreep komt natuurlijk nog een eindsprint, en dan is de race voorbij. Met de realisatie dat er meer in had gezeten zonder die crash voor onze neus, komen we bij van deze altijd zware race.

Met warme en droge kleding aan, een hapje en een drankje op en de gehuurde drakenboot opgeruimd, is het weer voorbij voor ons in Wuppertal. Met je teamgenoten weer de auto in, terug naar Nederland.

Het was zoals verwacht een mooie wedstrijd, die gelukkig weer plaatsvond na drie ontbrekende edities vanwege covid restricties. De eerste race van het wedstrijdseizoen is altijd een test en er zijn duidelijk verbeterpunten op te merken nu die test is gedaan. Aan ons allen binnen de vereniging de taak om daarmee aan de slag te gaan en een zo sterk mogelijk Dutch team te smeden voor dit seizoen.

Over een aantal weken is het tijd voor de volgende wedstrijd in Duitsland. Tegen die tijd zijn de eerste lessen van vandaag in praktijk gebracht tijdens de trainingen, verschijnen we weer met een goed team aan de start, en ligt ons – als het even kan – geen andere boot dwars.