Door Niels
Na het strijdtoneel in Leer, zochten we het een week later op zaterdag 13 mei wat dichter bij huis: op die dag waren de drakenboot races in de Lingehaven van Gorinchem. Het eerste ingrediënt voor een goede race dag was alvast aanwezig. Het weer was namelijk (meer dan) prima. Deze dag werden er races van 200 meter gevaren, en als je het heel goed deed mocht je 8 keer aan de bak, met zowel wedstrijdteams als funteams aanwezig.
De Dutchies werden aangevoerd door teamcaptain Michael, stuurman Marijn en drum Xenia. Ook deze keer werd de fysieke en mentale opwarming verzorgd door Martin en Michael. Michael had weer een vlammend betoog voorbereid wat ons drakenbloed sneller deed stromen! GAME MODE ON! Het codewoord voor vandaag was: CONTROLE. Elke slag is raak. En we varen elke race alsof het een finale is. Zo werd het tijd voor onze eerste van de vier heats die onze plek in de finale, die bestond uit afvalraces, zou bepalen. De eerste heat zouden we varen tegen De Kromme Krukas. Spoiler: de krukas die blijft krom, en we komen ze deze dag nog een paar keer tegen.
De wedstrijden, onderdeel van de Open Havendag in Gorinchem, werden gevaren in een gracht in de binnenstad. Dit betekent dat er een vrij smalle wedstrijdbaan is, waardoor de boten naar elkaar toe worden gezogen en je dus extra hard moet werken. Aan ons de taak om zo snel mogelijk weg te zijn bij de start, zodat je vrij baan hebt, en een mooie tijd kunt neerzetten.
Een extra uitdaging was, dat het door de hoge kademuren nogal galmde in de gracht. Door de kakafonie van geluid die tijdens de wedstrijd ontstaat, is het lastig om je eigen drum nog te onderscheiden, en sommige commando’s gaan dan ook verloren. Als je, zoals ik en teamgenoot Jesse blind bent, dan moet je het juist van geluid hebben. Dus werd dat een extra moeilijkheidsgraad voor deze wedstrijddag. Daarom werd voor mij het doel die dag: zorg dat je voelt wat de boot doet en blijf gelijk gaan met de rest.
Onze eerste race we wonnen met een tijd van 55,52 seconden vs. 55,70 seconden. En miniem verschil dus! Al gauw volgde de tweede heat waarin we zouden varen tegen Dragons On Fire. Voor hen zou dit een thuiswedstrijd worden, want dit team komt uit Gorinchem. Het bleek al snel dat ze het ons niet makkelijk zouden maken. Hun boot kwam wel erg dicht langszij. Uiteindelijk nog een prima overwinning eruit gesleept met een tijd van 57,08 seconden vs. 57,62 seconden. Scheelde weer een haartje!
Na de pauze zouden we gaan strijden tegen het team wat op die dag de snelste tijd had neergezet. Het werd voor 2 van onze teamleden sowieso een race tegen de klok. De pauze was iets korter dan verwacht, en zij waren nog even Gorinchem aan het verkennen. Gelukkig waren ze nog net op tijd voor onze race tegen Almdregons. We voeren een sterke race, en wisten onze tegenstander te voor te blijven met een tijd van 55,90 seconden vs. 56,54 seconden.
Ik begon er met iedere heat, ook steeds lekkerder in te komen. Het lukte mij beter om te voelen wat de boot deed, en mij meer af te sluiten van de herrie om mij heen. Voor onze laatste heat mochten we weer tegen De Kromme Krukas. Dit was onze laatste kans om nog 1 keer een sterke wedstrijd te varen, en een mooie tijd neer te zetten. Zodat we een gunstige plek hebben bij de afvalraces. Elke slag was raak, en er werd met controle gevaren. We wonnen met een tijd van 55,48 vs. 55,71. Alle vier de heats gewonnen, en met een goed gevoel richting de finale.
Tijd voor de trainers om in beraad te gaan, en een tactiek te bedenken voor de finales. De 16 beste teams zouden doorgaan naar de finale, en dan werd het een afvalrace. Dus blijven winnen om in de finale te komen. Onze tactiek werd een tikkeltje aangepast. We moesten sneller weg zijn bij de start. Dus het tempo tijdens de 30 startslagen moest omhoog. Met de spieren weer soepel en warm gedraaid, en de nieuwe tactiek in ons achterhoofd gingen wij naar de start.
In de achtste finale moesten we strijden tegen Gymnasium 1. We wonnen met een tijd van 57,88 seconden vs. 58,83 seconden. We hadden gewonnen, maar dit was qua tijd niet het resultaat waarop we hadden gehoopt. De trainers pasten de tactiek weer iets aan. Het tempo tijdens de startslagen zou iets lager zijn, maar wel met krachtige slagen. Halverwege de race zou er nog een GO worden geroepen. Voor ons het teken om krachtiger slagen te maken, en de eindsprint in te zetten. En uiteraard het belangrijkste, elke slag varen met CONTROLE.
De kwartfinale werd gevaren tegen, je raadt het nooit, De Kromme Krukas. Met hernieuwde energie verschenen we aan de start. De nieuwe tactiek wierp zijn vruchten af. We versloegen De Kromme Krukas alweer. Deze keer met een tijd van 55,98 vs. 56,16. Nu begon het er om te spannen…
We hadden het geschopt tot de halve finale, waarin we tegen River Dragons zouden varen. Ook voor dit sterke
team was het een thuiswedstrijd. Zouden we de finale kunnen bereiken? We gaven alles wat we in ons hadden. We streden als draken. En we voeren onze snelste tijd van die dag. Maar River Dragons wist ons bij te houden, en lagen ze nou een tikkeltje op ons voor? Helaas. We verloren met 55,40 vs. 55,05.
En zo was de zevende heat van die dag ook meteen onze laatste heat. Balen natuurlijk, maar het leverde ons wel de tweede plaats op bij de wedstrijdteams, en overall een nette derde plek van alle teams in de finale. Gesloopt na een lange en drukke dag, keerden we terug naar huis…
Op naar de volgende wedstrijd op 10 juni: Race the Dragon in Alkmaar!
